Η υγεία μου

Σήμερα κάνω κάποιες σκέψεις για το τι σημαίνει ΥΓΕΙΑ.

Στην ηλικία που βρίσκομαι, πολύ κοντά στα πρώτα -ήντα, αυτό που επιδιώκω είναι μια καθημερινότητα χωρίς πόνους στο σώμα, χωρίς άγχος, νεύρα, το αίσθημα της πίεσης και της σύγχυσης. Θα ήθελα να αισθάνομαι δυνατός, με σθένος, να έχω φυσική αντοχή και συναισθηματική ανθεκτικότητα, να κοιμάμαι όμορφα, εύκολα και ελαφρά το βράδυ, να βιώνω ισορροπία, ευδαιμονία και την ομορφιά της ζωής στην καθημερινότητά μου.

Η ύπαρξη σθένους είναι η α-σθένεια, άρα η υγεία ταυτίζεται στο μυαλό μου με την αντοχή και την ανθεκτικότητα σε κάθε εκδοχή της, σωματική, συναισθηματική, ψυχική.

Όταν δεν έχω αρκετό σθένος, κάτι όχι ευχάριστο θα εμφανιστεί στη ζωή μου. Αν αυτό με ενοχλήσει αρκετά ώστε να αποφασίσω να ζητήσω βοήθεια, δεν θα ασχοληθώ με την έλλειψη σθένους και τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτήν αλλά θα επικεντρωθώ στο σύμπτωμα που με ταλαιπωρεί. Θα επισκεφτώ το γιατρό, ο οποίος θα κάνει το ίδιο. Θα πάω μάλιστα σε ειδικό γιατρό, ο οποίος ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με το σύμπτωμα αυτό, ειδικευμένο. Ειδικευμένο στο σύμπτωμα, όχι στο σθένος, που η έλλειψή του δημιούργησε το σύμπτωμα.

Η σημερινή συμβατική δυτική ιατρική δεν θα με δει ως ένα πολυεπίπεδο ον εντός του οποίου ρέει ενέργεια η οποία στηρίζει το σώμα μου και ρυθμίζει τον τρόπο που υπάρχω και αντιλαμβάνομαι τον κόσμο.
Θα ασχοληθεί με το σύμπτωμα, να το ηρεμήσει, αν είναι δυνατόν να το εξαφανίσει. Και θα το κάνει!
(αν έκανα μια μεταφορά από την ζωή μου ως μηχανικός, θα έλεγα ότι όταν ένα κτήριο 'παραπονιέται' για ύπαρξη καπνού μέσα του, ενεργοποιώντας το συναγερμό ανίχνευσης φωτιάς, θα μπορούσε κανείς να θεραπεύσει το σύμπτωμα απενεργοποιώντας το μηχανισμό που κάνει το θόρυβο, αν ήταν ασθενής θα του βγάζαμε δηλαδή τις αμυγδαλές, τη χολή, θα του δίναμε παυσίπονα ή αντιφλεγμονώδη έτσι ώστε να μην μας ενοχλεί ο συναγερμός. Θα τον τυλίγαμε με ένα μαξιλάρι το συναγερμό να μην ακούγεται!

Παρουσιάζεται λοιπόν το σύμπτωμα στο σώμα μας, ή στην ψυχή μας, δίνουμε ένα όνομα στο σύμπτωμα ή στο συνδυασμό των συμπτωμάτων, το κάνουμε 'ασθένεια΄ και ασχολούμαστε με αυτό. Αν είμαστε μηχανικοί στο κτήριο δηλαδή, θα εκπαιδεύαμε ειδικούς στη λειτουργία των συναγερμών πυρανίχνευσης και κάθε φορά που εμφανίζονταν βραχυκύκλωμα ή φωτιά, θα τους βάζαμε να αναλύουν τον τρόπο που ο συναγερμός καταφέρνει να χτυπάει, θα τον κωδικοποιούσαμε και θα εφευρίσκαμε άλλους τρόπους να τον απενεργοποιήσουμε έτσι ώστε να σταματήσει να χτυπάει.....Στην τελική θα του κόβαμε και τα καλώδια να ηρεμήσουμε.  Και να οι βιταμίνες, να τα προβιοτικά, τα μεταλλικά στοιχεία σε συμπληρώματα, να η επίδραση και η αλλοίωση της ισορροπίας στο σώμα μας.
Στο χώρο των μηχανικών (επιστρέφω ξανά στο χώρο μου), όταν γίνεται σεισμός και στο κτήριο εμφανίζεται ρωγμή σε μία κολόνα, οι ιδιοκτήτες ή οι εμπειροτέχνες μάστορες τρέχουν να ενισχύσουν την κολόνα που έπαθε ζημιά. Την κάνουν δυνατή και είναι ευχαριστημένοι. Όταν όμως γίνει ο επόμενος σεισμός, σπάνε οι απέναντι κολώνες, τρεις ή και τέσσερις αυτή τη φορά, αυτές που δεν είχαν πάθει ζημιά πριν. Χάλασε η ισορροπία. Κοίταξαν μόνο το 'σύμπτωμα και όχι το σύστημα. Αλλοίωσαν το σύστημα και τις ισορροπίες του. Ο δεύτερος σεισμός βρήκε α-σθένεια, παρόλο που όλοι νόμιζαν ότι η θεραπεία του συμπτώματος ήταν ο στόχος. Η α-σθένεια αυτή δημιουργήθηκε από την επέμβασή μας. Γιατί ήταν επέμβαση σημειακή, κοντόφθαλμη. Δεν χαλάμε τους συναγερμούς πυρανίχνευσης στα κτήρια γιατί θα καούμε. Δεν αλλοιώνουμε τις ισορροπίες της μεταφοράς των δυνάμεων στη γη μέσα από τις κολώνες και τα δοκάρια για κανένα λόγο, το κτήριο θα πέσει στην επόμενη 'φουρτούνα'.

Οι βιταμίνες, τα προβιοτικά, τα μεταλλικά στοιχεία σε συμπληρώματα και όλο αυτό το μενού των σημειακών επεμβάσεων, είναι απομονωμένα στοιχεία τα οποία εισέρχονται σε ένα σύστημα με τρόπο σημειακής επέμβασης. Τα φύκια, το κριθαρόχορτο, το γανόδεμα, τα βότανα, από την άλλη, αποτελούν τροφές (και όχι στοιχεία) που εισέρχονται στο σύστημα (σώμα), απορροφώνται και επεξεργάζονται από αυτό με τρόπο ολοκληρωμένο και προβλεπόμενο, όπως ορίζει ο 'κατασκευαστής΄. Είναι ολοκληρωμένες τροφές.

συνεχίζεται....