μαρία

Το τελευταίο είναι πάνω

Ho'oponopono

- Συμπεριφορα άλλου

- Πρόβλημα άλλου
- Δική μου συμπεριφορα (μέρος του εαυτου μου)
- Δικά μου προβλήματα (υγεία, σχέσεις, οικονομικα)
- κοινωνικές καταστάσεις


Αγαπητέ/ή ____________ (άνθρωπος, κατάσταση, συμπεριφορά, ζώο, κοινωνία, ομάδα κλπ.)

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
& ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ
Αποσύρω οποιαδήποτε συμμετοχή μου.

(ΣΥΓΝΩΜΗ)

1. Συνειδητοποιώ ότι είμαι συν-δημιουργός αυτής της κοινής πραγματικότητας.

2. Ζητώ συγχώρεση για οτιδήποτε μέσα μου μπορεί να συμβάλει σ' αυτήν την κατάσταση.

ΣΥΓΝΩΜΗ για ότι υπάρχει μέσα μου που εμποδίζει την πραγμάτωση του στόχου μου / που συμβάλει σε αυτό το γεγονός

(Σ´'ΑΓΑΠΩ-Μ´'ΑΓΑΠΩ)

δέχομαι και ΑΓΑΠΩ την τωρινή κατάσταση

3. Σ' αγαπώ.

4. Αγαπώ τον εαυτό μου.

(ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΩ)
ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΩ το εμπόδιο αυτό από την ανάγκη να υπάρχει για την εξέλιξή μου

5. Σε απελευθερώνω από την ανάγκη μου να είσαι έτσι για τη δική μου εξέλιξη.

(ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ)

6. Ευχαριστώ το Θεό που απομακρύνει από μένα ότι μπορεί να συμβάλει σ' αυτήν την πραγματικότητα.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ το Θεό που διαλύει από μέσα μου ότι μπορεί να εμποδίζει την πραγμάτωση του στόχου μου.

ΣΥΓΝΩΜΗ

Σ´'ΑΓΆΠΩ

Μ´'ΑΓΑΠΩ

Σ'´ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΩ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ


(ευγνωμοσύνη στο ερέθισμα)

Και ας νοιώσουμε ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ προς το ερέθισμα

Και κάθε θειο ον που συμμετέχει σε αυτό

Για όλες τις ευκαιρίες που μας δίνει

Να εξελιχθούμε

Να βάλουμε σε πράξη τις αλήθειες που πιστεύουμε

---

(αγάπη σε εαυτό)

Τώρα ας νοιώσουμε ΑΓΑΠΗ για τον εαυτό μας

Όπως είμαστε.

Σεβασμό και αγάπη για τον εαυτό μας.

---

(απελευθέρωση έξω)

Τώρα ας ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ τον άλλο, ή τους άλλους, ή τη ζωή

Από την ανάγκη να μένει έτσι

Και το ερέθισμα μετατρέπεται σε φως.

Να εξαφανίζεται - το ερέθισμα γίνεται φως.

---

(απελευθέρωση μέσα)

Και δεχόμαστε ΦΩΣ μέσα μας που διαλύει/θεραπεύει

Κάθε πιθανή ΑΙΤΙΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Που μπορεί να έλκει και να δημιουργήσει

την ανάγκη για την εμπειρία αυτή:

Ψευδαισθήσεις, φόβος, προσκολλήσεις, συνήθειες.

Ας δεχτούμε την ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Από ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ που μπορεί να ΕΛΚΕΙ

Το ερέθισμα αυτό ή να του επιτρέπει να μας ενοχλήσει.

Ας απελευθερωθούμε.

24.5.22 Εσωτερικό παιδί

*11 ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΑΤΕΡΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΛΥΠΗ, ΠΟΝΟ, ΑΔΙΚΙΑ, ΦΟΒΟ, ΑΠΟΡΡΙΨΗ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΣΗ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΑΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ Ή ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ Ή ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΣΑΝ ΜΕΡΟΣ ΜΙΑΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΣΤΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ. 

Έγινε (ή δεν έγινε) αυτό ....
Ένιωσα αυτό .....
Πίστεψα (ως παιδί) αυτό .....
Θα ήθελα τότε (ως παιδί) αυτό .....
Θα ήθελα τότε (ως παιδί) να σου πω αυτό ....

(Δες επίσης το *10 αν σου ταιριάζει καλύτερα)


ΠΕΡΕΤΑΙΡΩ ΕΡΓΑΣΙΑ (αν θέλεις να εργαστείς βαθύτερα)

*1. Εμπειρίες
Ο παρακάτω κατάλογος ε πιθανές εμπειρίες βοηθά να ενεργοποιήσουμε μνήμες που ίσως έχουν ξεχαστεί από το συνειδητό μας νου. Δες αν είχες παρόμοιες εμπειρίες και σημείωσε τες >>>>

*2. Γράψε την ιστορία των παιδικών σου χρόνων
α) Πρόσθεσε κάθε µέρα ό,τι θυµάσαι.
β) Δε χρειάζεται να είναι σε χρονολογική σειρά
γ) Mπορείς να γράφεις στο 3ο ή στο 1ο πρόσωπο
δ) Pώτα άλλους (γονείς, θείους, θείες, αδέλφια) τι θυµούνται ε) Kοίταξε παλιές φωτογραφίες.

*3.
1.Περιέγραψε µια εµπειρία ή µια γενική κατάσταση που ήταν δυσάρεστη, που σε έκανε να νιώσεις φόβο, λύπη, ενοχή, απόρριψη, κίνδυνο, αδικία, ζήλια ή κάποιο άλλο δυσάρεστο συναίσθηµα.

2. Tι συναισθήµατα είχες τότε, σαν παιδί;

3. Tι σκέψεις ή συµπεράσµατα δηµιουργήθηκαν µέσα σου σαν παιδί, λόγω αυτής της εµπειρίας, αυτής της κατάστασης;

4. Mε ποιους τρόπους αντιδρούσες τότε, σαν παιδί;

5. Tι επίδραση είχε αυτή η εµπειρία επάνω σου αργότερα στη ζωή σου ή ακόµα και σήµερα;

6. Aν µπορούσες τότε να είσαι απόλυτα ανοιχτός(η) και ειλικρινής τι θα έλεγες στους γονείς σου ή σε άλλους που έπαιξαν ρόλο σε αυτό το γεγονός ή σε αυτή την κατάσταση;
α) Tι ένιωθες;
β) Ποιες ήταν οι ανάγκες και οι επιθυµίες σου;
γ) Tι θα ήθελες να κάνουν ή να µην κάνουν;

*4.
Κάνε μια λίστα με παιδικές εμπειρίες που σε έκαναν να νοιώσεις δύσκολα.

*5. Πατέρας
1. Ποιές ήταν οι αρνητικές ιδιότητες του πατέρα σου:

2. Σε ποια σημεία θα ήθελες να μην είσαι σαν τον πατέρα σου:

3. Ποιες ήταν οι θετικές ιδιότητες του πατέρα σου:

4. Σε ποια σημεία θα ήθελες να είσαι σαν τον πατέρα σου:

5. Ποιες μπορεί να ήταν οι πεποιθήσεις του πατέρα σου για:
(αν δεν ξέρεις μάντεψε)
-το χρήμα ...
-το Θεό ...
-το σεξ
-τις γυναίκες
-ποιος αξίζει και ποιος όχι
-το νόημα της ζωής

*6. Ποια τα συμπεράσματα που έβγαλες από την συμπεριφορά του, σκέψεις, λόγια και ζωή του πατέρα σου σχετικά με:
- το εαυτό σου
- το γυναικείο φύλλο
- το αρσενικό φύλλο
- τους ανθρώπους γενικά
- τη ζωή γενικά

*7. Πως έχουν επιδράσει τα συµπεράσµατα αυτά στην ζωή σου και στις σχέσεις σου µε τους άλλους; Ποιες πεποιθήσεις και συµπεριφορές σου είναι αποτέλεσµα των συµπερασµάτων αυτών.

*8. Ποιες συµπεριφορές ή στάσεις του / της συντρόφου ή των παιδιών ή άλλων σηµαντικών ανθρώπων στην ζωή σου µοιάζουν µε του πατέρα σου;

*9. Τι µπορεί να έχεις να µάθεις µε το να έχεις αποφασίσει σαν ψυχή να έλκεις και να έχεις να αντιµετωπίζεις αυτή την συµπεριφορά στον πατέρα αλλά ίσως και σε άλλους


*10 Γράμμα στον πατέρα
Αγαπηµένε Πατέρα 

1. Αναγνωρίζω µε σεβασµό και αγάπη την προσπάθεια που έκανες στο ρόλο του πατέρα µου. 

2. Σου εύχοµαι αν έχεις πάντα οπου και να είσαι υγεια, ευτυχία και εξέλιξη. 

3. Σε ευχαριστώ για όλα τα µαθήµατα που έµαθα (ή θα µπορούσα να µάθω) µέσα από σενα, µε ευχάριστο ή / και δυσάρεστο τροπο. Μερικά από τα µαθήµατα αυτά ήταν / ειναι: .....

4. Η αλήθεια όµως ειναι οτι βίωσα πόνο, απογοήτευση και καµιά φορά θυµό σε σχέση µε τα ακόλουθα που έχουν σχέση µε σενα: ......

5. Aπό την άλλη πλευρά, είµαι ευγνώµων και σε ευχαριστώ για τα ακόλουθα: ....

6. Επίσης πιστεύω οτι δεν συµφωνούµε / συµφωνήσαµε πάνω στα ακόλουθα θέµατα: ........

7. Αλλά οτι συµφωνούµε / συµφωνήσαµε όµως στα ακόλουθα: ...

8. Και οτι µοιάζουµε στα ακόλουθα σηµεία (ιδιότητες, ανάγκες, τάσεις): ....

9. Θα ήθελα να µοιραστώ µαζί σου τις ακόλουθες αλήθειες οι οποίες τώρα απελευθερώνουν την αγάπη µου προς τον εαυτό µου, τους άλλους και εσένα: ......

10. Επίσης θα ήθελα να µοιραστώ µαζί σου τους ακόλουθους σκοπούς και αξίες που ειναι σηµαντικές για µένα ....

11. Tώρα σε απελευθερώνω από οποιαδήποτε ευθύνη για τα ακόλουθα και σε συγχωρώ για αυτά: ........

12. Θα ήθελα να ζητήσω την δίκη σου συγχώρεση για τα ακόλουθα: ......

13.Τώρα καθώς ελευθερώνοµαι από οποιαδήποτε ευθύνη για την δική σου πραγµατικότητα και από του να χρειάζοµαι την έγκριση ή αναγνώριση σου ή να χρειάζοµαι να είσαι ικανοποιηµένος µαζί µου, θα γίνουν οι ακόλουθες αλλαγές στον τρόπο που σκέφτοµαι, νιώθω και πράττω: ......

14. Τελειώνοντας θα ήθελα να σου εκφράσω ακόµα ..... 


ΒΗΜΑ 2 -
Όταν έχει ολοκληρωθεί η έκφραση των δυσάρεστων συναισθημάτων και η επικοινωνία με τον πατέρα.

Τα κύρια εµπόδια της συγχώρεσης 

Κάποιες φορές δυσκολευόµαστε να συγχωρήσουµε για τους ακόλουθους λόγους: 

1. Νιώθουµε ακόµη ευάλωτοι προς αυτό το άτοµο και φοβόµαστε ότι θα πληγωθούµε ξανά και έτσι θέλουµε να κρατήσουµε συναισθηµατική απόσταση. Μη συγχωρώντας µας δίνεται µια δικαιολογία να κρατήσουµε αυτό το άτοµο έξω από την καρδιά µας.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, χρειαζόµαστε συνήθως υποσυνείδητα να διατηρήσουµε µια αρνητική εικόνα αυτού του ατόµου, φέρνοντας στη µνήµη µόνον τα αρνητικά χαρακτηριστικά του και όχι τα θετικά.
Μ' αυτόν τον τρόπο µπορούµε να δικαιολογήσουµε τη διατήρηση των αρνητικών συναισθηµάτων µας και να µην συγχωρήσουµε.
Αυτή η κατάσταση είναι αφύσικη για τον εσώτερο εαυτό µας, που ψάχνει ενότητα και αγάπη. 

2. Ένα άλλο εµπόδιο είναι ότι συγχέουµε τη συγχώρεση κάποιου µε την παραδοχή ότι εκείνος έχει δίκιο και εποµένως εµείς άδικο. Πιστεύουµε ότι σε µια διαφωνία µόνο ένας µπορεί να έχει δίκιο. Νοµίζουµε ότι, αν τον συγχωρήσουµε, είναι σαν να λέµε, «εσύ έχεις δίκιο κι εγώ άδικο».
Χρειάζεται να καλλιεργήσουµε την αλήθεια ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές αντιλήψεις για κάθε κατάσταση και ότι µπορούµε να συγχωρούµε κάποιον ακόµη κι όταν έχει ξεκάθαρα άδικο. Γι' αυτό είναι η συγχώρεση. Συνήθως θέλουµε να παραδεχτεί ο άλλος ότι έχει άδικο. Η πραγµατική συγχώρεση δεν απαιτεί αυτήν την προϋπόθεση. Συγχωρεί ακόµη κι όταν ο άλλος δεν βλέπει το λάθος του. Φυσικά, έχουµε το δικαίωµα να προστατευτούµε από περαιτέρω πόνο. 

3. Σε µερικές περιπτώσεις το να µην συγχωρήσουµε κάποιον είναι µια άµυνα / µηχανισµός ελέγχου, τον οποίο χρησιµοποιούµε για να «καλύψουµε» τον εαυτό µας. Για παράδειγµα, το να µην συγχωρήσουµε κάποιον µπορεί να καλύψει την ανάγκη µας να τον ελέγχουµε. Όσο δεν συγχωρούµε και ο άλλος «φταίει», ίσως µπορέσουµε να τον αναγκάσουµε να κάνει κάποια πράγµατα που επιθυµούµε, για να «κερδίσει τη συγχώρεσή µας». Αυτό είναι ένα είδος συναισθηµατικού εκβιασµού.

4. Σε µια άλλη περίπτωση, κατηγορώντας τον άλλον µπορούµε να έχουµε µια δικαιολογία να µην φτιάξουµε τη ζωή µας. Υποτίθεται ότι ο λόγος που δεν µπορούµε να είµαστε δηµιουργικοί, παραγωγικοί ή υπεύθυνοι για τη ζωή µας είναι ότι «φταίνε οι άλλοι». Έτσι, υποσυνείδητα έχουµε πολλά να κερδίσουµε όταν κρατάµε τους άλλους σε κατάσταση «ενοχής». 


Γιατί θέλω να συχωρέσω 

Μερικά παραδείγµατα µπορεί να είναι:

α. Ο άλλος στην πραγµατικότητα ελεγχόταν από τα δικά του προβλήµατα, φόβους και προγραµµατισµούς. 

β. Αν αποµακρύνω την αρνητική ενέργεια από το σύστηµά µου, θα είµαι πιο ελεύθερος, πιο ευτυχισµένος και πιο υγιής. 

γ. Θα υπερβώ το συναισθηµατικό εαυτό µου και θα βιώσω ανώτερες καταστάσεις συνειδητότητας. 

δ. Θα απελευθερωθώ από παλιούς προγραµµατισµούς και ψευδαισθήσεις ότι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τη δική µου πραγµατικότητα. 

ε. Θα συνδεθώ µε την αλήθεια πως εγώ δηµιουργώ την πραγµατικότητά µου και πως ό,τι συµβαίνει είναι για την εξέλιξή µου. στ. Θα σταµατήσω να είµαι παιδί και θα γίνω ενήλικας. 

ζ. Εφόσον θα ήθελα οι άλλοι να συγχωρούν τα λάθη και τις ασυνείδητες στιγµές µου, είναι φυσικό να κάνω κι εγώ το ίδιο γι' αυτούς. 

η. Η αγάπη µε κάνει να νιώθω καλύτερα από την πίκρα. 

θ. Βαθιά µέσα µου τον / την αγαπώ πραγµατικά. 

ι. Είµαστε αδελφές ψυχές στη διαδικασία της εξέλιξης. Υποφέρουµε και οι δύο από τις αδυναµίες και τα λάθη µας. 

ια. Επιλέγω την αγάπη.


AΛHΘEIEΣ ΠOY MAΣ BOHΘOYN NA ΣYΓXΩPEΣOYME KAI NA AΓAΠAME 

Mερικές αλήθειες που θα µας βοηθήσουν να συγχωρέσουµε τους άλλους είναι: 

1. Όλα συµβαίνουν σύµφωνα µε ένα θεϊκό σχέδιο που µου φέρνει ακριβώς αυτό που χρειάζοµαι, σε κάθε στάδιο της εξέλιξης µου, για να µπορέσω µάθω το επόµενο µάθηµα. 

2. Oι άλλοι είναι απλοί ηθοποιοί στο δράµα της ζωής µου, το σενάριο του οποίου έχω γράψει µε τις προηγούµενες επιλογές µου και συνεχίζω να γράφω καθηµερινά. 

3. Oι άλλοι είναι τα χέρια του Θεού που µου δείχνουν την κατεύθυνση προς τη οποία πρέπει να στραφώ. 4. Όλοι είναι ψυχές στην εξέλιξη και συµπεριφέρονται αρνητικά από άγνοια και φόβο. 5. H συγχώρεση δη οποία πρέπει να στραφώ. 

4. Όλοι είναι ψυχές στην εξέλιξη και συµπεριφέρονται αρνητικά από άγνοια και φόβο. 

5. H συγχώρεση δε σηµαίνει ότι αυτό που έκανε ο άλλος ήταν σωστό, απλά σηµαίνει ότι συγχωρώ την άγνοια του και την αδυναµία του, επειδή είναι µια αδελφή ψυχή στην πορεία της εξέλιξης. 

6. H συγχώρεση δε µε καθιστά ευάλωτο. Όταν ακόµη έχουµε ανάγκη απο τον άλλο (για ασφάλεια, επιβεβαίωση, αγάπη) αυτό µας κάνει τρωτούς. Tο να συγχωρώ και να αγαπώ τον άλλο δίχως να έχω χρειάζοµαι κάτι από αυτόν, είναι η αληθινή µου προστασία. 

7. Eίµαι ο αποκλειστικός δηµιουργός της πραγµατικότητας µου. Aδικώ τους άλλους όταν τους καθιστώ υπεύθυνους για αυτό που δηµιουργώ. 

8. Έχω τη δύναµη να δηµιουργήσω τη ζωή µου και δε χρειάζεται να κρύβοµαι πίσω απο δικαιολογίες ότι δεν µπορώ εξ' αιτίας αυτώ που έκαναν ή κάνουν οι άλλοι. 

9. Σαν ψυχές στην εξέλιξη όλοι κάνουµε λάθη. Eίναι φυσικό. Eκείνο που δεν είναι φυσικό είναι να µη συγχωρούµε τους άλλους για αυτά τα λάθη. 

10. O άλλος είναι µια θεϊκή δηµιουργία. Aν και µπορεί να µην το καταλαβαίνει, το θείο ενεργεί µέσω αυτού. Όταν δεν τον συγχωρούµε είναι σαν να µη συγχωρούµε το Θεό. 

11. Δηµιουργούµε τόσο πόνο στον κόσµο όταν θιγόµαστε όσο όταν θίγουµε κάποιον. Kαι τα λόγια του Xριστού, ο οποίος ήταν ξεκάθαρος στο θέµα της συγχώρεσης: 

12. "Eκείνος που δεν έχει αµαρτήσει ας ρίξει τον πρώτο λίθον." 

13. "Oυ κρίνεις ίνα µη κριθείς". 

14. "Θα κριθείς µε την ίδια αυστηρότητα που εσύ έκρινες τους άλλους". 

15. O Πέτρος ρώτησε το Xριστό: "Πόσες φορές πρέπει να συγχωρούµε κάποιον γι αυτό που έκανε; επτά φορές ;" Kαι ο Xριστός απάντησε: "Όχι Πέτρο, επτά φορές επί εβδοµήντα". 


ΑΥΤΟΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

Παραδείγµατα Αλλαγής Πεποίθησης: Για Θεραπευτικό Κώδικα, EFT, TAT κ.α. 

1. Παρόλο που δεν καταλαβαίνω γιατί ή πως, εµπιστεύοµαι ότι σαν ψυχή δηµιούργησα την εµπειρία αυτή για να µάθω και να εξελίσσοµαι. 

2. Είµαι πρόθυµος να βλέπω ότι η αποστολή µου και η σύµβαση της ψυχής περιλάµβανε αυτό που έκανα ή δεν έκανα για κάποιο λόγο. Και αυτά που έκαναν οι άλλοι. 

3. Συνειδητοποιώ τώρα ότι όλα αυτά που κάνουµε εγώ ή οι άλλοι είναι απλώς ευκαιρίες για αµοιβαία εξέλιξη. 

4. Αφήνω την ανάγκη να κατηγορώ τον εαυτό µου και να έχω δίκιο ή άδικο και είµαι πρόθυµος να βλέπω την τελειότητα µέσα σε ότι υπάρχει - όπως είναι. 

5. Παρόλο που µπορεί να µην ξέρω γιατί και πως, συνειδητοποιώ ότι λαµβάνουµε ακριβώς αυτό που χρειαζόµαστε και έχουµε επιλέξει υποσυνείδητα ή σαν ψυχή και ότι κάνουµε όλοι µαζί ένα θεραπευτικό - εξελικτικό χορό µεταξύ µας. 

6. Έχουµε όλοι επιλέξει τις εµπειρίες αυτές σαν ψυχές. Είµαστε όλοι ηθοποιοί για τα εξελικτικά δράµατα του καθενός. 

7. Σέβοµαι τον εαυτό µου για το ρόλο που έπαιξα στην εξέλιξη και θεραπεία των άλλων και τους ευχαριστώ µε ευγνωµοσύνη για τους ρόλους που έχουν παίξει στην δική µου εξέλιξη και θεραπεία.

8. Αγαπώ και αποδέχοµαι τον εαυτό µου όπως είµαι. 

9. Η αξία µου είναι µέσα µου και είναι ανεξάρτητη από τη γνώµη ή τη συµπεριφορά των άλλων. 

10. Η αξία µου είναι ανεξάρτητη από τα αποτελέσµατα των προσπαθειών µου. 

11. Εκτιµώ τον εαυτό µου σαν άνθρωπο, σαν άνδρα / γυναίκα. 

12. Αποδέχοµαι τις ατέλειές µου σαν ευκαιρίες να µάθω πολύτιµα µαθήµατα στη ζωή µου. 

13. Κάνω ότι καλύτερο µπορώ την κάθε στιγµή στο στάδιο της εξέλιξης που βρίσκοµαι. 

14. Είµαι µια αιώνια Θεία συνειδητότητα. 

15. Είµαι Αγάπη, Φως και Ειρήνη. 

16. Είµαι µια Αγγελική Συνειδητότητα για να φέρω εδώ αγάπη, ειρήνη και οµορφιά. 

17. Καθεµιά από τις εµπειρίες µου µπορεί να µε φέρνει πιο κοντά στο Θεό. 

18. Είµαι αγαπητός/ή σε όλη την Αγγελική Οικογένεια. 

19. Βιώνω την παρουσία του Θεού µέσα µου. 

20. Στο κέντρο της ύπαρξης µου είµαι αγνός και ιερός όπως µε δηµιούργησε ο Θεός. 

21. Είµαστε όλοι Θεία ενέργεια. 

22. Είµαστε όλοι εκφράσεις του Θείου 


ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΛΟΓΟΥΣ (ΕΠΕΙΔΗ ΤΩΡΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩ ΟΤΙ) 

1. _____________________________________________________________ _______________________________________________________________ 

2. _____________________________________________________________ _______________________________________________________________ 

3. __ κτλ


ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΑΙΔΙ 

1. Σε αγαπώ και σε δέχομαι έτσι ακριβώς όπως είσαι. 

2. Σε εκτιμώ και σε σέβομαι. 

3. Νιώθω στοργή και αγάπη για σένα. 

4. Είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θέλεις, αρκεί να μην βλάψεις κανέναν. 

5. Είσαι ικανός και δυνατός. 

6. Υπάρχει μέσα σου μια απεριόριστη πνευματική δύναμη που σε προστατεύει από την αρρώστια, από διάφορα γεγονότα και κινδύνους. 

7. Το σώμα σου είναι υγιές και δυνατό και αντιστέκεται σε κάθε αρρώστια. 

8. Ζεις μέσα σε ένα θεϊκό σχέδιο που σου δίνει μόνον αυτό που είναι χρήσιμο για την εξέλιξή σου. 

9. Εσύ διάλεξες τους γονείς σου και τα γεγονότα της παιδικής σου ηλικίας και έτσι δημιούργησες τις τέλειες προϋποθέσεις για την ανάπτυξή σου. 

10. Υπάρχει μια Θεϊκή Δύναμη που σε καθοδηγεί από μέσα σου. 

11. Μέσα σου υπάρχει μια πάνσοφη φωνή που πάντοτε σε καθοδηγεί σωστά στη ζωή σου. Ακολούθησέ την. 

12. Έχεις το δικαίωμα και την ευθύνη να εκφράζεις την εσωτερική σου δύναμη και ομορφιά δημιουργικά. 

13. Αξίζεις την αγάπη και τον σεβασμό από τον καθένα, ανεξάρτητα από την εμφάνισή σου, την κοινωνική θέση, το επάγγελμα, τη γνώση, τα επιτεύγματά σου και από την γνώμη των άλλων για σενα. 

14. Η αξία σου είναι η ίδια με κάθε άλλη ψυχή, ούτε περισσότερα ούτε λιγότερη.

15. Κανείς άλλος δεν μπορεί να δημιουργήσει ή να έχεε την ευθύνη για την ευτυχία, την υγεία και την επιτυχία σου. 

16. Δεν μπορείς να δημιουργήσεις ή να αναλάβεις την ευθύνη για την ευτυχία, υγεία ή επιτυχία των άλλων. 

17. Είσαι μια αιώνια αθάνατη συνειδητότητα στην διαδικασία της ανάπτυξης της ικανότητας να εκδηλώνεις την ομορφιά που υπάρχει μέσα σου. 

18. Τα πάντα είναι ο Θεός. Δεν υπάρχει κανείς ούτε και τίποτα που δεν είναι η έκφραση της μοναδικής παγκόσμιας συνειδητότητας (ο Θεός). Δεν είσαι καμιά εξαίρεση. 

19. Δεν είναι απαραίτητο να ζεις σύμφωνα μα τις πεποιθήσεις και προσδοκίες των γονιών σου ή άλλων. Να τους αγαπάς, να τους βοηθάς και να τους σέβεσαι, αλλά ζήσε σύμφωνα με τις δικές σου αρχές, ανάγκες και πεποιθήσεις.

20. Οι "γονείς" σου είναι αιώνιες ψυχές στη διαδικασία της εξέλιξης , τις οποίες εσύ επέλεξες να παίξουν αυτούς τους ρόλους, σ' αυτή την ενσάρκωση. Ο μόνος αληθινός γονιός σου είναι ο Θεός. 

21. Έχεις την ίδια αξία, σοφία, δύναμη και δικαιώματα όπως οι αιώνιες ψυχές που παίζουν το ρόλο των γονιών σου. 

22. Ο,τι δήποτε έκανε οποιοσδήποτε για να σε πληγώσει ήταν λόγω άγνοιας ή φόβου. 

23. Οι γονείς σου ήταν κάποτε παιδιά που προγραμματίστηκαν από τους δικούς τους γονείς. Άλλα: __________________________

27.4.22 ΣΧΕΣΕΙΣ

Τα κλειδιά της ευτυχίας μας >>>

Αποφάσεις συνειδητής αγάπης >>>

Εμπειρίες του παρελθόντος >>>

Όλα είναι ένα >>>

Αληθινή επικοινωνία >>>

13.3.22 Φόβος της Ευτυχίας

Δεν είναι δεδομένο ότι όλα τα μέρη της ύπαρξής μας θέλουν την ευτυχία. Αν και όλοι λογικά θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, πολλοί από μας έχουμε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε εσωτερικά εμπόδια, αντίσταση, ψυχολογική αντιστροφή ή δευτερεύοντα οφέλη που μας εμποδίζουν να κάνουμε αυτό που θέλουμε για να είμαστε ευτυχισμένοι ή να το αποδεχτούμε όταν είναι δυνατό. Μερικά από αυτά τα εσωτερικά εμπόδια προς την εκδήλωση ή την αποδοχή της ευτυχίας αναφέρονται παρακάτω. Αν αναγνωρίσετε οποιοδήποτε από τα παρακάτω, τότε θα θέλετε να εργαστείτε για την μεταμόρφωση παρόμοιων πεποιθήσεων και συναισθημάτων.

Μερικά συναισθήματα ή πεποιθήσεις που μπορεί να μας κάνουν να μην θέλουμε να αφήσουμε ένα συγκεκριμένο αρνητικό συναίσθημα

  1. Έχουμε νιώσει έτσι (όχι ευτυχισμένοι) για πολύ καιρό και δεν γνωρίζουμε πώς θα ήταν χωρίς αυτό το συναίσθημα. Θα ήταν σαν να χάναμε ένα σημαντικό μέρος του εαυτού μας ή της ζωής μας. Έχουμε προσκολληθεί ή εθιστεί να αισθανόμαστε έτσι. Έχουμε ταυτιστεί με το ρόλο του δυστυχισμένου.

Σ' αυτή την περίπτωση, η ευτυχία είναι άγνωστη, πράγμα που είναι πραγματικά λιγότερο επιθυμητό από τη γνωστή και οικεία δυστυχία. Δεν είμαστε σίγουροι για πώς θα ήταν και προτιμούμε αυτό που γνωρίζουμε, ακόμη κι αν είναι λιγότερο ευχάριστο.

Φοβόμαστε να είμαστε διαφορετικοί από ό,τι είμαστε. Μπορεί, επίσης, να φοβόμαστε ότι οι άλλοι δεν θα μας θέλουν ή δεν θα μας αγαπούν, αν είμαστε διαφορετικοί από αυτό που ήμασταν μέχρι τώρα. Μπορεί να φοβόμαστε ότι δεν θα μας προσέχουν, αν δεν έχουμε πια προβλήματα. Επίσης, αν οι άλλοι δεν είναι ευτυχισμένοι, τότε μπορεί να φοβόμαστε ότι δεν θα ταιριάζουμε ή δεν θα είμαστε αποδεχτοί αν διαφέρουμε απ' αυτούς.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Σκοπεύω να είμαι ο ίδιος άνθρωπος μέχρι να αφήσω αυτό το σώμα;
  • Είναι η γνωστή πραγματικότητά μου πραγματικά καλύτερη από την άγνωστη κατάσταση ευτυχίας;
  • Θέλω πραγματικά να περιορίσω την ευτυχία μου επειδή οι άλλοι το κάνουν;
  • Βοηθώ τους άλλους περιορίζοντας την ευτυχία μου, όταν εκείνοι περιορίζουν τη δική τους;
  • Τι επιλέγω;
  • Πρέπει να ριψοκινδυνέψω να είμαι ευτυχισμένος;
  1. Πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε κάποια αρνητικά συναισθήματα, πιθανώς θυμό, κατάθλιψη, αδικία ή πόνο, για να προστατευτούμε από τους άλλους. Μπορεί να φοβόμαστε ότι οι άλλοι θέλουν να μας βλάψουν και ότι χρειαζόμαστε τα αρνητικά συναισθήματα για να προστατευτούμε απ' αυτούς. Μπορεί να πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε τα αρνητικά συναισθήματα για να πάρουμε αυτό που θέλουμε από τους άλλους. Σ' αυτή την περίπτωση, τα αρνητικά μας συναισθήματα είναι τα «στρατηγικά όπλα» μας στην προσπάθειά μας να πάρουμε αυτό που θέλουμε και να «προστατεύσουμε» τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας από τους άλλους.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Θέλω οι άνθρωποι να κάνουν πράγματα για μένα, λόγω των αρνητικών συναισθημάτων μου;
  • Θέλω οι άνθρωποι να κάνουν πράγματα για μένα, επειδή φοβούνται τα αρνητικά συναισθήματά μου;
  • Θα μπορούσα να μάθω να εκφράζω τις ανάγκες μου με Εγώ-μηνύματα, χωρίς κριτική και παράπονα;
  • Θα ήθελα οι άλλοι να χρησιμοποιούν τα αρνητικά συναισθήματά τους για να προσπαθήσουν να με ελέγξουν;
  • Κι αν εξέφραζα τις ανάγκες μου χωρίς αρνητικά συναισθήματα;
  • Κι αν ήμουν ευτυχισμένος, οτιδήποτε κι αν κάνουν ή δεν κάνουν οι άλλοι;
  • Κι αν ανακάλυπτα πως δεν χρειάζομαι πραγματικά κάτι από τους άλλους;
  • Κι αν ένιωθα ασφάλεια και αξία μέσα μου;
  1. Μπορεί να έχουμε τη συνήθεια να χρησιμοποιούμε τα αρνητικά συναισθήματά μας, όπως θυμό, κατάθλιψη και δυσφορία, ως δύναμη ή έλεγχο πάνω στους άλλους.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Θέλω πραγματικά να ελέγχω τους άλλους με τα αρνητικά μου συναισθήματα;
  • Θα ήθελα οι άλλοι να προσπαθούν να με ελέγξουν με τα αρνητικά τους συναισθήματα;
  • Χρειάζομαι πραγματικά κάτι από τους άλλους;
  • Μπορώ να είμαι ευτυχισμένος χωρίς αυτό που αναζητώ από τους άλλους;
  • Κι αν βίωνα την εσωτερική μου πληρότητα;
  1. Μια κοινή πεποίθηση για πολλούς είναι πως, αν δεν έχουμε προβλήματα και είμαστε ευτυχισμένοι, μπορεί να χάσουμε την προσοχή των άλλων. Φοβόμαστε ότι δεν έχουμε κάτι άλλο αρκετά ενδιαφέρον για να μας προσέχουν οι άλλοι. Νιώθουμε ότι χρειάζεται να έχουμε προβλήματα και να μην είμαστε ευτυχισμένοι. Μερικές φορές ανταγωνιζόμαστε με τους άλλους για το ποιος έχει τα περισσότερα προβλήματα. Μπορεί να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι, αν δεν έχουμε προβλήματα, θα είμαστε μόνοι.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Θέλω πραγματικά να με προσέχουν οι άλλοι λόγω των προβλημάτων μου και όχι λόγω αυτού που είμαι;
  • Είναι αλήθεια ότι δεν θα είμαι ενδιαφέρων και δεν θα με προσέχουν, αν δεν έχω προβλήματα;
  • Προτιμώ να είμαι με ανθρώπους επειδή έχουν προβλήματα ή το βρίσκω κουραστικό;
  • Τι είναι καλύτερο, να είμαι ευτυχισμένος ή να έχω την προσοχή των άλλων επειδή δεν είμαι ευτυχισμένος;
  • Κι αν ένιωθα την εσωτερική μου αξία όπως είμαι;
  1. Μπορεί να πιστεύουμε πως θα χάσουμε την αξία μας, αν δεν νιώθουμε ότι είμαστε θύματα των άλλων και της ζωής. Μπορεί να έχουμε συνηθίσει να νιώθουμε θύματα ή «δίκαιο θυμό» για να βιώσουμε αισθήματα καλοσύνης, δικαιοσύνης ή αξίας. Η πεποίθηση εδώ είναι ότι το θύμα είναι ο καλός και ο θύτης είναι ο κακός κι έτσι αναζητούμε να βρούμε λόγους να είμαστε θύματα. Φυσικά, το θύμα δεν μπορεί να αισθάνεται ευτυχία. Χρειάζεται να νιώθουμε άσχημα για να νιώσουμε ότι «αξίζουμε». Υπάρχει, επίσης, η πεποίθηση ότι ο θυμωμένος έχει δίκιο. Επομένως, όταν παίζουμε το ρόλο του θυμωμένου θύματος, έχουμε την ψευδαίσθηση ότι και «αξίζουμε» και έχουμε «δίκιο».

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Θέλω πραγματικά να βρω την αξία μου μέσα από το ρόλο του θύματος ή του θυμωμένου;
  • Θα ήθελα οι άλλοι να το κάνουν αυτό σε μένα - να με χρησιμοποιούν για να μπορούν να νιώθουν θύματα ή θυμωμένοι;
  • Έχω εμπειρία από άλλους που το έκαναν σε μένα; Μου άρεσε;
  • Το έχω κάνει σε άλλους; Τους άρεσε;
  • Κι αν μπορούσα να νιώθω την αξία μου ακόμη κι όταν δεν είμαι το θύμα;
  • Κι αν η αξία μου είναι αμετάβλητο γεγονός της εσώτερης ύπαρξής μου και δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζεται να κάνω για να «αξίζω» ή να «έχω δίκιο»;
  • Κι αν συνειδητοποιούσα ότι είμαι ο μοναδικός δημιουργός της πραγματικότητάς μου και ότι είναι αδύνατο να αδικηθώ από κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό μου;
  • Κι αν δεν χρησιμοποιούσα πια το θυμό σε μια προσπάθεια να αποδείξω ότι έχω δίκιο;
  1. Μπορεί, επίσης, να θέλουμε να κρατηθούμε από αρνητικά συναισθήματα για να έχουμε τους άλλους να αισθάνονται ένοχοι ή υπεύθυνοι για την πραγματικότητά μας. Φοβόμαστε ότι θα χάσουμε τον έλεγχο πάνω τους. Μπορεί να χρησιμοποιούμε το θυμό γι' αυτό το σκοπό και, προφανώς, είναι δύσκολο να είμαστε ταυτόχρονα θυμωμένοι και ευτυχισμένοι. Χρειαζόμαστε να τους κρατάμε στο ρόλο του ένοχου, επειδή πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να φταίει για το γεγονός ότι δεν νιώθουμε καλά ή δεν έχουμε πραγματοποιήσει τη ζωή που θέλουμε. Προτιμούμε να είναι οι άλλοι υπεύθυνοι για την πραγματικότητά μας και όχι εμείς.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Θέλω πραγματικά να τιμωρήσω έτσι τους άλλους για κάτι που δεν έχουν ευθύνη;
  • Θα ήθελα οι άλλοι να το κάνουν σε μένα;
  • Πώς ένιωσα όταν οι άλλοι προσπάθησαν να με κάνουν να νιώσω ένοχος για την πραγματικότητά τους;
  • Αξίζει να δημιουργώ μια συνεχή κατάσταση δυστυχίας, για να κάνω τους άλλους να νιώθουν ένοχοι; Ποιος υποφέρει περισσότερο από αυτή την τακτική;
  • Κι αν συνεχίσω να παίζω αυτό το παιχνίδι και οι άλλοι πάψουν να νιώθουν ένοχοι; Για πόσο χρόνο θα το συνεχίζω;
  • Τι είναι καλύτερο, να είμαι ευτυχισμένος ή να κάνω τους άλλους να νιώθουν ένοχοι ή υπεύθυνοι;
  • Τι επιλέγω;
  1. Μπορεί, επίσης, να προτιμούμε να διατηρούμε αρνητικά συναισθήματα σαν δικαιολογία για να μην πάρουμε την ευθύνη για τη ζωή μας. Μπορεί να φοβόμαστε ότι δεν είμαστε ικανοί να χειριστούμε τη ζωή μόνοι μας. Μπορεί υποσυνείδητα να προτιμούμε να είμαστε δυστυχισμένοι και ίσως σε κατάθλιψη ή κάποια άλλη κατάσταση «ασθένειας» παρά να προσπαθήσουμε να βγούμε στη ζωή. Η μη προσπάθεια σημαίνει μη αποτυχία. Επομένως, βρίσκουμε άλλους για να πάρουν την ευθύνη της ζωής μας και διατηρούμε μια κατάσταση, όπου να μην είμαστε καλά για να «δουλέψει» αυτό.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Είμαι πραγματικά τόσο ανίκανος ώστε να αξίζει να διατηρώ μια αρνητική νοητική κατάσταση για να μην πάρω την ευθύνη της ζωής μου;
  • Αξίζει να διατηρώ μια αρνητική κατάσταση ώστε να μην πρέπει να αντιμετωπίσω τη ζωή;
  • Τι μπορεί να είναι τόσο δύσκολο στο χτίσιμο μιας ζωής, όταν 6,5 δισεκατομμύρια άλλες ψυχές, εκ των οποίων πολλά εκατομμύρια είναι λιγότερο έξυπνοι και ικανοί από μένα, μπορούν να το κάνουν;
  • Κι αν δεν πειράζει να κάνω λάθη; Κι αν τα λάθη είναι μέρος της διαδικασίας μάθησης;
  • Τι επιλέγω, να είμαι ευτυχισμένος ή να με φροντίζουν οι άλλοι;
  1. Μερικοί πιστεύουμε ότι, για να είμαστε καλοί άνθρωποι, πρέπει να αισθανόμαστε ενοχή για ό,τι έχουμε κάνει. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε να αισθανόμαστε εντάξει. Η ιδέα είναι ότι ο καλός άνθρωπος πρέπει να νιώθει ενοχή και επομένως να είναι δυστυχισμένος. Όταν πιστεύουμε ότι είμαστε ένοχοι, πιστεύουμε ότι δεν θα έπρεπε να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να είναι ευτυχισμένος. Θέλουμε υποσυνείδητα να τιμωρήσουμε τον εαυτό μας και αρνούμαστε να επιλέξουμε την ευτυχία. Αν δεν νιώθουμε ενοχή, θα νιώθουμε ενοχή για το γεγονός ότι δεν νιώθουμε ενοχή. Όταν είμαστε στο ρόλο του ένοχου, γινόμαστε ειδικοί στο να βρίσκουμε αιτίες να νιώθουμε ενοχή, μερικές από τις οποίες είναι πραγματικά εφευρετικές και ανόητες. Όποιος είναι προγραμματισμένος με συναισθήματα ενοχής θα υπονομεύει την ευτυχία του.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Είμαι πραγματικά ένοχος; Είμαι πραγματικά τόσο κακός άνθρωπος που δεν αξίζω την ευτυχία;
  • Ποιος το καθορίζει; Ποιος αποφασίζει;
  • Είναι η αγάπη του Θεού με ή χωρίς όρους;
  • Αν ο Θεός είναι αγάπη και με αγαπά χωρίς όρους, τότε γιατί κρατάω αυτά τα συναισθήματα ενοχής και εμποδίζω την ευτυχία μου;
  • Υπάρχει πραγματικά κάποια πράξη μου που μπορεί να με απομακρύνει από τη χάρη και την αγάπη του Θεού;
  • Τι θα γινόταν αν συγχωρούσα και αγαπούσα τον εαυτό μου όπως είμαι;
  • Γιατί ο Χριστός λέει να αγαπάμε τους άλλους όπως αγαπάμε τον εαυτό μας; Μήπως εννοεί να αγαπάμε και τον εαυτό μας;
  • Γιατί μας ζητά να συγχωρούμε τους άλλους χωρίς όρια; Μήπως εννοεί και τον εαυτό μας ή μόνο τους άλλους και όχι τον εαυτό μας;
  • Μπορώ πραγματικά να δημιουργήσω την πραγματικότητα κάποιου άλλου; Μπορώ να υπερβώ τους νόμους του κάρμα και της έλξης και να δημιουργήσω την πραγματικότητα κάποιου άλλου;
  • Ποιος είναι ο κίνδυνος αν συγχωρήσω τον εαυτό μου;
  • Έχω συγχωρήσει τους άλλους για το ίδιο πράγμα που δεν συγχωρώ τον εαυτό μου;
  • Κι αν συγχωρούσα τους άλλους και τον εαυτό μου και αγαπούσα τους άλλους και τον εαυτό μου και αποφάσιζα να αποδεχτώ μια ζωή υγείας, ευτυχίας, αγάπης και αφθονίας;
  • Δεν είμαι παιδί του Θεού;
  • Δεν είμαι μια προέκταση της θεϊκής συνειδητότητας εδώ στη φυσική διάσταση;
  • Δεν είναι το κέντρο της ύπαρξής μου αγνό και αθώο, ακριβώς όπως δημιουργήθηκε;
  1. Μετά υπάρχει, επίσης, το πρόβλημα του φόβου της ίδιας της ευτυχίας. Φοβόμαστε ότι, αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να νιώθει πραγματικά ευτυχισμένος, τότε κάτι κακό θα συμβεί. Πιστεύουμε ότι κάθε ευχάριστο ή ευτυχισμένο γεγονός ή κατάσταση πρέπει να ακολουθείται από κάτι δυσάρεστο ή οδυνηρό. Γι' αυτό λέμε «χτύπα ξύλο», ώστε το «κακό μάτι» να μην αλλάξει τα πράγματα προς το χειρότερο. Ακόμη φοβόμαστε ότι, αν είμαστε ευτυχισμένοι, οι άλλοι δεν θα μας δίνουν πολλή προσοχή. Ότι θα χάσουμε την αξία μας, αν δεν είμαστε θύματα. Μπορεί να φοβόμαστε ότι οι άλλοι θα ζηλέψουν την ευτυχία μας κι έτσι προτιμούμε να περιορίσουμε την ευτυχία ή την επιτυχία μας για να κρατήσουμε την «αγάπη» τους.

Μπορεί, επίσης, να φοβόμαστε ότι οι άλλοι θα μας θεωρήσουν επιπόλαιους ή ανόητους, αν είμαστε ευτυχισμένοι. Λίγοι πιστεύουν ότι η ευτυχία είναι πνευματική ιδιότητα, καθώς οι περισσότεροι θεωρούν τα βάσανα και τον πόνο πιο πνευματικά. Σπάνια ακούμε ότι η ευτυχία είναι πνευματική αρετή και ότι η δυστυχία είναι έλλειψη πίστης. Μπορεί ακόμη να πιστεύουμε ότι η ευτυχία δεν είναι φυσική κατάσταση, αλλά κάτι που χρειάζεται σκληρή δουλειά για να επιτευχθεί.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Είναι η συνειδητή ευτυχία αδύνατη;
  • Ποιος λέει ότι δεν μπορούμε να είμαστε συνειδητά ευτυχισμένοι;
  • Χρειάζεται να συμβεί κάτι δύσκολο μετά από κάτι ευχάριστο; Είναι αυτό οικουμενικός νόμος;
  • Συμβαίνει πάντοτε;
  • Θα πρέπει να περιορίσω την ευτυχία μου ώστε να μην απογοητευτώ, αν τα πράγματα αλλάξουν;
  • Θα πρέπει να περιορίσω την ευτυχία μου ώστε οι άλλοι να μην ζηλεύουν;
  • Θα πρέπει να περιορίσω την ευτυχία μου ώστε οι άλλοι να με προσέχουν;
  • Ποιο είναι το αποτέλεσμα της πνευματικής πίστης στην εξέλιξη, η ευτυχία ή ο πόνος;
  • Είναι η ευτυχία πνευματική αρετή;
  • Είναι οι σοφοί άνθρωποι πιο ευτυχισμένοι ή πιο λυπημένοι από τους άλλους;
  • Αν ήμουν ο δημιουργός αυτού του κόσμου και όλων των ανθρώπων, θα ήθελα τα δημιουργήματά μου να είναι ευτυχισμένα ή λυπημένα;
  • Ο Θεός με θέλει ευτυχισμένο ή δυστυχισμένο; Γιατί;
  • Έχω το θάρρος να επιλέξω την ευτυχία αντί για τον πόνο, την ενοχή και το φόβο;
  • Τι επιλέγω;
  1. Για να νιώθουμε ευτυχισμένοι πρέπει, επίσης, να νιώθουμε την αξία μας. Για κάποιους ανθρώπους αυτό σημαίνει ότι είναι εγωιστές και όχι καλοί ή αγνοί. Φοβούνται ότι η αυτοπαραδοχή είναι λάθος και μια μορφή εγωιστικής συμπεριφοράς. Πιστεύουν, επίσης, ότι δεν αξίζουν την ευτυχία. Μπορεί ακόμη και να φοβούνται τη δύναμη που πηγάζει από το να αισθάνονται καλοί και ευτυχισμένοι. Μπορεί να αισθανόμαστε ότι δεν αξίζουμε για κάποιον από τους ακόλουθους λόγους.

Δεν αξίζω (δεν είμαι αρκετά καλός) να είμαι ευτυχισμένος.

Επειδή όταν ήμουν παιδί.... (επιλέξτε κάποια από τα ακόλουθα)

  1. Οι γονείς μου δεν με αγαπούσαν...
  2. Δεν με πρόσεχαν...
  3. Δεν ήμουν καλός μαθητής...
  4. Με απέρριψαν...
  5. Μου είπαν ότι ήμουν κακό παιδί...
  6. Με εγκατέλειψαν...
  7. Δεν ικανοποιούσαν τις ανάγκες μου...
  8. Οι γονείς μου χώρισαν...
  9. Οι γονείς μου (ή ένας γονιός μου) πέθαναν...
  10. Με κακοποιούσαν...
  • Με σύγκριναν με άλλους...
  1. Δεν ικανοποίησα τους γονείς μου...

Πολλοί, από αυτούς που έχουν αυτές τις εμπειρίες, φθάνουν στο συμπέρασμα ότι «Δεν είμαι καλός και δεν αξίζω την ευτυχία (υγεία, αρμονικές σχέσεις, αφθονία)».

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Ποιος αξίζει να είναι ευτυχισμένος;
  • Ποιος δεν αξίζει την ευτυχία; Οποιοσδήποτε; Γιατί;
  • Τι χρειάζεται να κάνει ή να μην κάνει κάποιος για να αξίζει την ευτυχία;
  • Τι έχουν να κάνουν η συμπεριφορά των γονιών μου ή τα προβλήματα με την αξία μου;
  • Έχει η αξία μου σχέση με το ποιος είμαι ή με το τι λένε και κάνουν οι άλλοι;
  • Είναι οι γονείς μου πραγματικά γονείς μου ή αδελφές ψυχές στη διαδικασία της εξέλιξης, με τις οποίες έχουμε συμφωνήσει να παίξουμε αυτούς τους ρόλους;
  • Αξίζω να είμαι ευτυχισμένος; Γιατί;

Όπως μπορούμε να δούμε, υπάρχουν διάφοροι λόγοι που αντιστεκόμαστε υποσυνείδητα στην ευτυχία. Μερικοί είναι ισχυρά παγιωμένοι στο υποσυνείδητό μας και φοβόμαστε να τους αφήσουμε και να νιώσουμε αρκετά ασφαλείς, ώστε να αποδεχτούμε την ευτυχία σαν μια σωστή ανταπόκριση σε όλες τις συγκεκριμένες καταστάσεις της ζωής. Θα ερευνήσουμε αυτό το θέμα καθώς προχωράμε.

Ερωτήσεις για προβληματισμό:

  • Επιλέγω να είμαι ευτυχισμένος; Γιατί;
  • Υπάρχουν κάποια μέρη του εαυτού μου που αντιστέκονται στην ευτυχία;
  • Ποια μέρη αντιστέκονται; Γιατί; Τι κερδίζουν;
  • Ποια είναι τα οφέλη από την επιλογή της ευτυχίας αντί για τις προαναφερθείσες μορφές αντίστασης;
  • Αξίζει πραγματικά κάποια από τις παραπάνω μορφές αντίστασης να περιορίσει την ευτυχία μου;
  • Τι θέλω να εξηγήσω σ' αυτά τα μέρη του εαυτού μου που αντιστέκονται στην ευτυχία;
  • Τι χρειάζονται τα μέρη του εαυτού μου που αντιστέκονται στην ευτυχία για να νιώσουν ασφαλή να επιλέξουν την ευτυχία;
  • Τι θα συνέβαινε αν άφηνα όλες τις αντιστάσεις και το φόβο και ζούσα με χαρά την παρούσα στιγμή;
  • Είναι ασφαλές;
  • Είναι σωστό να το κάνω;
  • Υπάρχει κάποιος λόγος να μην το κάνω;
  • Υπάρχει κάποιος λόγος που κάποιο μέρος του εαυτού μου δεν θέλει να το κάνω;
  • Άρα, τι επιλέγω - ευτυχία ή τα προαναφερθέντα παιχνίδι


17.02.2022 ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΜΟΥ

27.01.22
ΑΣΚΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ 1

> Πάρε τη φωτογραφία του παιδιού που δυσκολεύεται.
> Μπες σε συνοχή με 12 Καρδιακές Αναπνοές.
> Διάβασε αργά και ήρεμα την πρώτη παράγραφο που ακολουθεί
> Συλλογίσου το νόημα της παραγράφου με Καρδιακή Αναπνοή
> Κοίταξε το παιδί στα μάτια και συνδέσου με Καρδιακή Αναπνοή, βάσει των οδηγιών της παραγράφου, για όσο αισθάνεσαι ότι χρειάζεται
> Προχώρα στην επόμενη παράγραφο.

1

Δες τη φωτογραφία του παιδιού και για λίγες στιγμές συνδέσου μαζί του, κοίταξε το στα μάτια. Κοίταξε το τόσο πολύ αληθινά, σαν πραγματικά να συνδέεσαιμε αυτό το παιδί αυτή τη στιγμή που βρίσκεται ζωντανό και παίζει. Για δυο στιγμές.

Συνδέσου με αυτό το παιδί. Συνδέσου με την ανθρωπιά που έχει αυτή η ψυχή. Απλά κοιτάξτε το στα μάτια. Αυτό που βλέπεις στη φωτογραφία είναι ένας εντελώς άλλος άνθρωπος από αυτόν που είσαι πια.

2

Άρχισε να συνδέεσαι και να νιώθεις μερικά από τα συναισθήματά του. Κάποια από τα συναισθήματά του ίσως είναι τελείως ξένα σε εσένα. Αλλά κάποια από αυτά μπορεί να είναι και η βασική σου συχνότητα.

Αν υπάρχουν μνήμες, φόβοι, πόνος, δεν ανήκουν στο εδώ και τώρα. Τώρα είσαι εδώ και κάνεις αυτό που κάνεις τώρα, εδώ. Δεν υπάρχει πόνος αυτή την στιγμή. Οτιδήποτε έρχεται και σε ενοχλεί, δεν είναι από το παρόν σου. Εσύ είσαι πια σε μια πολύ διαφορετική θέση. Και από τη θέση αυτή κοιτάζεις το παιδί που ήσουν.

3

Αν αρχίσεις να συνδέεσαι όμως με αυτόν τον άνθρωπο, θα αρχίσεις να νιώθεις την εκτίμηση, για το σκοπό για τον οποίο ήρθε. Αναγνώριση για την αποστολή του. Αναγνώριση για το γιατί επέλεξε αυτή η ψυχή να γεννηθεί τώρα.
Μίλησε του, συνδέσου μαζί του σαν να είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ένας ζωντανός άνθρωπος, μια ζωντανή ύπαρξη που σε ακούει όντως. Μπορεί και να σε ακούει. Και δώσε του την επιβεβαίωσή σου ότι πήρε τις σωστές αποφάσεις. Πάντα έκανε το καλύτερο που μπορούσε.

Αν μπορέσεις να βρεις μέσα σου την αναγνώριση και την εκτίμηση για το ότι ο άνθρωπος αυτός επέλεξε να γεννηθεί και για αυτά που επέλεξε να νιώσει, θα μπορέσεις να βρεις αγάπη και εκτίμηση για αυτά τα οποία θα ζήσει και ζει.

4

Κι αν νιώθεις δυσκολία να στείλεις την εκτίμησή σου σε αυτό τον άνθρωπο, σκέψου ότι εκείνη τη στιγμή έκανε ότι καλύτερο μπορούσε έχοντας στη διάθεσή του εκείνους τους πόρους που είχε. Έκανε ότι καλύτερο γνώριζε με όλα όσα είχε στη διάθεσή του.
Δεν έκανε τίποτα λιγότερο από αυτό που μπορούσε και το οδηγούσε η διαίσθησή του.
Και με τον δικό σου τρόπο προσφέρετέ του την επιβεβαίωσή σου.
Πες του πόσο πολύ το αγαπάς. Πείτε του πόσο περήφανη είσαι για αυτό. Σαν να μιλάς σε έναν αληθινό άνθρωπο που είναι δίπλα σου αυτή την στιγμή.

5

Και μετά ρωτήστε το: τι υπόσχεση του έδωσες, την οποία χρειάζεται να σου υπενθυμίσει;. Γιατί κάθε άνθρωπος έδωσε μια υπόσχεση στον εαυτό του σχετικά με το πώς ήθελε να είναι όταν μεγαλώσει. Κάθε ένας άνθρωπος έχει ένα προσωπικό συμβόλαιο με τον εαυτό του, σχετικά με το πώς θέλει να είναι όταν μεγαλώσει. Άκουσε... Δώστε χώρο με περιέργεια. Άκουσε...

Κάθε άνθρωπος λέει στον εαυτό του όταν είναι μικρός: 'όταν μεγαλώσω υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα τα οποία είναι ιερά για μένα και τα οποία ορκίζομαι να προστατέψω'. Ποιά ήταν αυτά; Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Απλά άκουσε, δεν υπάρχει σωστός τρόπος να γίνει αυτή η άσκηση. Απλά επικοινώνησε με μια άλλη ύπαρξη, μια άλλη εκδοχή της ψυχής σου. Μείνετε περίεργη. Δώσε χώρο σε αυτή τη φωνή.

6

Κάποιες από τις εμπειρίες που θα έρθουν στην συνέχειά του θα το δυσκολέψουν. Πες του όμως τον τρόπο με τον οποίο θα το εξελίξουν. Και καθησύχασε το. Πες του τι έχει να κερδίσει από κάποιες από τις εμπειρίες που θα το ζορίσουν και θα το στριμώξουν. Δείξε του, τον θησαυρό που θα κρύβουν αργότερα, όλες αυτές οι αλχημικές επιδράσεις επάνω του. Και πες του να κοιτάζει βαθύτερα και πέρα από τα γεγονότα. Να ψάχνει για τον θησαυρό, γιατί πάντα υπάρχει θησαυρός. Πίσω από κάθε ζόρι και κάθε δυσκολία, πάντα υπάρχει θησαυρός.

7

Πες του, συμβούλεψε το. Και θα συναντήσει κάποιες δυσκολίες σχετικά με (πχ. τις σχέσεις ή την υγεία του). Κάποιες αλχημικές διαδικασίες μέσα από τις οποίες θα περάσει και θα μετασχηματίσει αυτή την ενέργεια σε κάτι άλλο. Μίλησε του, ενημέρωσε το, καθησυχάστε το και γι' αυτό. Και πες του πως ότι και να συμβεί είναι μια αιώνια ψυχή, είναι άφθαρτη. Κι εδώ σήμερα, εσύ βρίσκεστε εδώ. Τα κατάφερε. Ευγνωμόνησε το γι' αυτό και μετέφερε του ότι σοφία έχεις να του μεταφέρεις και να του μεταδώσεις. Ειδικά για τότε που δυσκολευόταν. Πες του ότι τα κατάφερε και πέρασε από εκεί. Συνέχισε να μιλάς και το κουβεντιάζεις. Ίσως σε ακούει. Και ίσως το χρειάζεται.


ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ
Κατέβασε τα δύο έγγραφα.
Μπες σε συνοχή με Καρδιακή Αναπνοή.
Συμπλήρωσε τις ερωτήσεις.
Κάνε ένα κάθε ημέρα εναλλάξ. 


9.11.21

Μιλήσαμε για το δωμάτιο του παιδιού
Τι γίνεται μέσα μου με αυτό το ερέθισμα.
Τι εργασίες κάνω ευχαρίστως.
Ποια τα όρια που ευχαρίστως θέτω.
Να κάνω την καρδιακή αναπνοή.
Να αποδέχομαι οτιδήποτε συμβαίνει στη διάρκεια της άσκησης.
Να παρακολουθώ πότε χάνω την ευζωία μου και τι συμβαίνει στο σ΄ώμα, στο μυαλό και στο συναίσθημα / τι πεποιθήσεις παίζουν και που τις απέκτησα. 

Να γράψω γράμμα στο παιδί: όταν γίνεται αυτό, μέσα μου παίζουν αυτά, επειδή .... και θα ήθελα να ....
Η άσκηση με το τετράγωνο μου αρέσει.

02.03.21

Άσκηση συνοχής: Ασκήσου στην ισόχρονη καρδιακή αναπνοή χρησιμοποιώντας τον οδηγό εδώ. Στη συνέχεια ασκήσου στη διπλή επίγνωση με την παρακάτω άσκηση.


Άσκηση διπλής επίγνωσης: Ξεκίνα με καρδιακή ισόχρονη αναπονοή.
Ο παρακάτω κύβος μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους. Μπορείς να τους διακρίνεις; Παρατήρησε πως σιγά-σιγά διακρίνονται όλο και πιο εύκολα. Προσπάθησε να έχεις επίγνωση και των δύο κύβων συγχρόνως. Ασκήσου όσο περισσότερο μπορείς. Διατήρησε την ηρεμία της ισόχρονης καρδιακής αναπνοής και εστιάσου στη διπλή φύση των κύβων. Μπορείς να τους δεις να συνυπάρχουν συχρόνως;

βοηθητικό: (Αυτοί είναι οι δύο κύβοι που συνυπάρχουν.
Δες τους και επέστρεψε στην πρώτη εικόνα για την άσκηση)

Συγκινησιακή Πειρατεία



Διακοπή πειρατείας:
 
1. Μαθαίνω πως το κάνει

(μελετώ το Δικαστή & τους 3 κύριους βοηθούς του)

2. Τον πιάνω στα πράσα 

(εξασκώ τον παρατηρητή μου)

3. Δεν εμπιστεύομαι τα ψέματα του (προτείνω εναλλακτικές)


Άσκηση: Αναγνώριση στιγμών πειρατείας

1. Πότε έγινε το γεγονός
2. Τι έγινε
3. Τι αισθάνθηκες
4. Τι ενοιωσες στο σώμα
5. Τι σκέψη έκανες
6. Πως αντέδρασες 


Άσκηση : επιλογή πειρατή για εργασία / από το αρχείο 'δες τους πειρατές σου' επέλεξε ποιόν πειρατή θέλεις να αντιμετωπίσεις πρώτα.

v Ποιο είναι το πρόβλημα,

v Ποιο είναι το ερέθισμα που ενεργοποιεί τα ανεπιθύμητα συναισθήματα,

v Ποια είναι αυτά τα συναισθήματα,

v Ποια είναι τα δευτερεύοντα συναισθήματα που δημιουργούνται όταν συνειδητοποιούμε ότι έχουμε τα αρχικά συναισθήματα,


Βαθύτερη ανάλυση:

v Πως αντιδράμε σε αυτές τις καταστάσεις,

v Τι πιστεύουμε που μας κάνει να αισθανόμαστε και να αντιδράμε έτσι όταν βρισκόμαστε σε επαφή με αυτά τα ερεθίσματα,

v Ποιες πεποιθήσεις θέλουμε να μεταμορφώσουμε,

v Τι θέλουμε να κάνουμε,

v Πως θα μεταμορφώσουμε τις πεποιθήσεις και θα κάνουμε τις αλλαγές που θέλουμε.

Τι πλάνο δράσης θα ακολουθήσω μέχρι την επόμενη συνάντηση.


ΑΣΚΗΣΗ - Επαφή με συναισθήματα / σκοπός: Αναγνώριση συναισθημάτων

Καρδιακή Αναπνοή
> Επέλεξε ένα τρόπο από τους παρακάτω (όποιον σου ταιριάζει αυτή την εποχή) για να αποκτήσεις ευχέρεια με την Τεχνική.


καθοδήγηση (1.43') - σκοπός: Άμεση Επαναφορά όταν χρειαστεί 'εκεί έξω'


Οδηγός ισόχρονης αναπνοής / επέλεξε ταχύτητα εδώ


καθοδήγηση (10 λεπτά) - σκοπός: προετοιμασία & ρύθμιση (καθημερινή προπόνηση)


> Βρες ένα ήσυχο μέρος για να μείνεις εστιασμένη για λίγα λεπτά
> Δες τον τροχό των συναισθημάτων κάνοντας κλικ στο σύνδεσμο παραπάνω
> Ρίξε μια ματιά στα συναισθήματα και προσπάθησε να θυμηθείς στιγμές στη ζωή σου που έχεις βιώσει κάποια από αυτά, όσο περισσότερα τόσο καλύτερα.
> Σημείωσε τις αναμνήσεις σου στο τετράδιο εργασίας σου


ΑΣΚΗΣΗ - Παρατήρηση και αναγνώριση ανάκτησης ενέργειας / σκοπός: άσκηση παρατηρητή
Σημείωνε τις στιγμές που βιώνεις ανανέωση ενέργειας (είτε στο παρόν είτε στο παρελθόν)
Είτε τη στιγμή που συμβαίνουν είτε το βράδυ με μερικά λεπτά αναστοχασμού σε συνδυασμό με την Καρδιακή Αναπνοή. Στόχος: να συλλέξεις όσο περισσότερες στιγμές ευφορίας, αγάπης, ευγνωμοσύνης, ζεστασιάς και να τις ξαναβιώνεις κατά βούληση.